18 januari 2005 in de Tweede Kamer

In 2002 was Leefbaar Nederland in opkomst. Ik schreef deze column voor Metro toen Pim Fortuyn nog lijsttrekker was en de Lijst Pim Fortuyn (LPF) niet bestond. De toestroom van BN’ers in de politiek die we nu zien was hetzelfde.

‘…Nu het Ministerie van Onderwijs weg is uit Zoetermeer kunnen we beter spreken van Zoeterminder!’
‘Dank u voor deze interruptie meneer Westbroek, die deed niet ter zake. Dan geef ik het woord terug aan uw partijgenoot Henk Wijngaard.’
‘Mevrouw de voorzitter. Leefbaar Nederland stemt niet in met een vredesmissie in Baskenland zonder garantie dat jonge chauffeurs op de trucks rijden…’
‘Meneer Westbroek, ga zitten! Als u nog één keer Met de vlam in de pijp gaat zingen schort ik de vergadering op. Gaat u door meneer Wijngaard.’
‘Mevrouw de voorzitter, wij willen graag de garantie van de minister-president dat de afspraken worden nagekomen.’
‘Het woord is aan de minister-president. Meneer Bassie?’
‘Hallo vriendjes en vriendinnetjes, fijn dat jullie er zijn. Ik vrees dat ik daarop geen antwoord kan geven. De verantwoording ligt bij de minister van defensie.’
‘Minister Pino?’
‘Sien? Sien? Wat is er?’
‘Mevrouw de voorzitter is de juiste aanspreektitel, minister Pino. Nee, nu niet gaan huilen.’‘Mevrouw Sien de voorzitter, hihihi, Meneer Aart zegt dat alles goed komt.’
‘Stilte! Stilte! We gaan over naar het volgende punt. Ik geef het woord aan het CDA, Seth Gaaikema.’
‘Mevrouw de voorzitter, het CDA wil een motie van wantrouwen indienen tegen de Minister van Ontspanning. Dat is geen pro-Motie, hahaha. Allereerst onze felicitaties dat hij Big Brother VIPS – The Seduction heeft gewonnen. De geachte heer Hans Kraay jr. heeft echter tegen alle afspraken in vorig jaar meer dan honderd vergaderingen gemist wegens zijn deelname.’
‘Wie steunen deze motie. Mag ik handen zien? Ja, minister Pino, vleugels tellen ook. Ik ga tellen. Groen-Links: Bert en Ernie, Marco Bakker, Ronald-Jan Heijn… VVD: Harry Mens… Sita… Bridget… Bart de Graaff… Elco Brinkman… CDA: Linda de Mol… Willebrord Frequin… Caroline Tensen… Leefbaar Nederland: Pim Fortuyn… oh, toch niet? Ehm, Gerrie Kneteman… Jan Nagel… Even zien… De motie is afgewezen. Het woord is nu aan de Minister van Literatuur, Geert Mak.’
‘Mevrouw de voorzitter. Nadat wettelijk bepaald is dat schrijvers voortaan 25% honorarium krijgen, willen we bij wet gaan vastleggen dat er geen slechte recensies meer worden geplaatst…’
‘Ho eens MAK… ker staak je wild geraas, ja luisteraars ik schud ze zo uit mijn mouw, jochie, we hebben afgesproken dat we niet moeilijk doen over kunst…’
‘Meneer Westbroek!’
‘Ach luister meid de voorzitter, ik wil dit even op mijn ge-MAK, voel je n’m, uitleggen. Schrijvers, dat is veel te zwaar. In Utrecht hebben we de kunst opgeheven, daar is nu alles cultuur. Dichters, Blues festival, koopzondag, hangjongeren op Kanaleneiland. Zo moet je dat aanpakken. MAK-kelijk zat. Zo, dan dienen nu we een motie van wantrouwen in tegen de heer MAK-aroni.’
‘Meneer Westbroek, het is hoogst ongebruikelijk dat een partij een motie van wantrouwen indient tegen zijn eigen minister.’
‘Mevrouw de voorzitter, dat heet nu bestuurlijk vernieuwing. Leefbaar Nederland schudt de boel eens lekker op.’
‘U bent zich ervan bewust dat hiermee het kabinet kan vallen?’
‘Ach meid… Wát zeg je? O, la maar zitten, dan ga ik nu even een sigaretje roken.’
‘Mevrouw de voorzitter?’
‘Ja, meneer Balkenende?’
‘Wanneer komt de schuld van 30 miljard euro aan de Europese Centrale Bank aan de orde. En het niet-aanvalsverdrag met Pakistan?’
‘Geduld, meneer Balkenende. Er zijn belangrijker zaken. Iedereen koffie? Een krakeling of een rondo, minister-president Bassie?’
‘Dat ga ik eens even aan de binnenkant van mijn ogen bekijken.’

(Metro, 18-1-2002)